Crazy whale

Gister was een dag zonder wind, vol zonnetje en weinig golven. Een mooie dag dus voor de onderzoeksboot "Lwazi".

Vandaag stond in het teken van een chum trip. Dit houdt in dat we een chumspoor (voerspoor) maken en kijken of er potentiële haaien zijn die we kunnen gaan taggen. Een interessante trip dus.

Eenmaal op de plek begonnen we met chummen. De chum bestond uit gemalen vis en en visolie. Een heerlijk mengsel dus. Het chumspoor hadden we zorgvuldig aangelegd en nu was het wachten op de haaien en regelmatig door blijven chummen.
 

Na anderhalf uur kregen we de eerste haai bij de boot. Rustig zwom de haai rondjes om en onder de boot door. Wat verrassend was, dat de haai meer interesse had in mijn GoPro camera op de pole dan in de baitline. De haai kwam rechtstreeks op de camera af, kwam heel dichtbij en boog dan weer af voor een nieuw rondje. Dit zorgde voor supermooie beelden van dit geweldige dier: de witte haai. Helaas heb ik geen tijd om ze online te zetten, maar zodra ik thuis ben zal ik ze zeker online zetten.

Op sleeptouw
Inmiddels zwommen er vier haaien om toerbeurten langs de boot en waren we druk bezig mooie beelden te schieten. Maar toen gebeurde er iets heel bizars. De onderzoeksassistent zag namelijk een mooie walvis voorbij komen. Walvissen kijken is altijd leuk. Maar toen de walvis weer opnieuw omhoog kwam schrokken we van hoe dicht bij deze walvis was. Het probleem was alleen dat we aan dezelfde kant geankerd waren als de walvis. De lijnen van het anker bestaat uit twee lijnen die lopen in een V vorm. Laat nu precies de walvis hieronder door zwemmen en dan in het midden omhoog komen.... De walvis schrok hier zo van dat die naar beneden dook en daarmee ook ons meenam met het anker aan zijn staart. Gelukkig was het slechts 10 meter diep en hadden we 20 meter touw. Alleen het probleem was dat we nu wel mee werden gesleurd (zijwaarts) door een walvis. En je verbaast je over de snelheid. Gelukkig duurde het niet lang en wist iemand al snel het ankertouw door te snijen. Hierdoor kwamen we al snel stil te liggen en kon de walvis zich bevrijden van het anker. De walvis kwam nog één keer boven en ademde heel zwaar uit en verdween vervolgens. Wonderbaarlijk had ik alles op film. Echter mag ik dit niet online zetten. Dus wil je het zien, dan kan ik het je wel persoonlijk laten zien.

Na deze bijzondere ervaring was het tijd om bij te komen en ondertussen de haaien weer proberen te filmen. Echter nu verscheen er twee zeehonden in het water. En dat met al deze witte haaien in de buurt. Ze waren druk bezig hun vangst, een vis, te verorberen. We zaten daarom eigenlijk te wachten op een aanval van één van de haaien. Helaas bleef deze uit.

Na al deze belevenissen en mooie filmmomenten was het weer tijd om terug te keren. En ook nu wachtte er weer een heerlijke braai. Er waren namelijk weer nieuwe vrijwilligers aangekomen. Het was ook deze keer weer een smakelijke avond.